Πώς "σπάω" υποσυνείδητα μοτίβα και απελευθερώνω τον εαυτό μου;

Πως σπαω ενα υποσυνειδητο μοτιβο και απελευθερωνω τον εαυτο μου;

Αυτη ειναι μια ερωτηση που απασχολει ολους οσους βαδιζουν το μονοπατι της αυτογνωσιας και εχουν αντιληφθει οτι η ζωη τους καθοριζεται απο ολους τους προγραμματισους που εχουν λαβει στην πορεια της ζωης τους και κυριως στα παιδικα χρονια,απο το περιβαλλον γυρω τους,οικογενειακο,συγγενικο αλλα και κοινωνικο με μυνηματα αμμεσα ή εμμεσα. Γιατι προγραμματισμος δεν ειναι μονο αυτα που ακουμε, αλλα και αυτα που νιωθουμε και λαμβανουμε αφιλτρατιστα απο ολα γυρω μας. *Πρωτο βημα και αδιαμφισβητητης αξιας ειναι η αναγνωριση,η επιγνωση οτι πραγματι λειτουργουμε με προγραμματισμους! *Δευτερο βημα, η επιγνωση του καθε προγραμματισμου με προτεραιοτητα αυτων που μας ταλαιπωρουν περισσοτερο σχεδον καθημερινα. Και πως ξερουμε ποιοι ειναι αυτοι? Για να το βρουμε, δεν εχουμε παρα να κοιταξουμε την ζωη μας και να δουμε τι ειναι αυτο που επαναλαμβανεται συνεχως,μας ταλαιπωρει και μας κανει δυστυχισμενους; Τι ειναι αυτο που παρολη την προσπαθεια μας και την επιθυμια μας για αλλαγη αυτο επιμενει? π.χ -Συμβαινει στην ζωη μας καθε φορα που γνωριζουμε εναν αντρα η μια γυναικα να μας εξαπατα? -Η καθε φορα που ο φιλος μας,μας λεει οχι ακομα και σε κατι ασημαντο,αυτο να πυροδοτει μια εντονη αντιδραση η πληγωμα μεσα μας? -Η παρολες τις θετικες μας δηλωσεις και γνωριζοντας τι ειδους συντροφο θα θελαμε δεν ελκουμε αυτο,αλλα ελκουμε το ιδιο ειδος συντροφου που μας ταλαιπωρει και προσπαθουμε να "ξεφορτωθουμε",καταληγωντας να λεμε ολοι οι αντρες (η ολες οι γυναικες) ειναι ιδιοι? Μια ενδειξη λοιπον οτι αυτο που ζουμε ειναι ενα υποσυνειδητο μοτιβο, ειναι οταν κατι αρνητικο συνεχως επαναλαμβανεται παρολες τις προσπαθειες μας για αλλαγη και παρολο που ξερουμε ποιο ειναι το θετικο που θελουμε να εχουμε.Και αλλη μια ενδειξη ειναι οταν η αντιδραση που εχουμε (κυριως συναισθηματικη) ειναι υπερβολικη σε σχεση με το ερεθισμα που την προκαλεσε. (συνηθως ο ανθρωπος που προκαλεσε το ερεθισμα θα μας πει οτι υπερβαλουμε κι εμεις θα νιωσουμε ακομα πιο παραμελημενοι,η οτι δεν μας καταλαβαινει γιατι αυτο που βιωνουμε εμεις,για εμας ειναι οπωσδηποτε πραγματικο αλλα αυτο που βλεπει ο αλλος ειναι υπερβολικο). *Το επομενο μας βημα λοιπον ειναι να αναρωτηθουμε αν αυτο το αρνητικο (κατασταση-συναιθημα) που ζουμε συνεχως ειναι ενα επαναλαμβανομενο υποσυνειδητο μοτιβο και να παρατηρησουμε τον εαυτο μας. Να παρατηρησουμε τι ειναι αυτο που επαναλαμβανεται.Αν υπαρχει ενα αιθημα απορριψης ας πουμε, (η οτιδηποτε αλλο) να παρατηρησουμε ποτε το νιωθουμε? Οταν καποιος δεν μας ακουει? Οταν ειναι απομακρος? Τι ειναι αυτο που μας κανει να νιωθουμε απορριψη? Ειναι η αντιδραση μας ωριμη? Δηλαδη μιλαμε με ηρεμια στον αλλο ανθρωπο και του εξηγουμε οτι η συμπεριφορα του μας κανει να νιωθουμε απορριψη?Η απομακρυνομαστε,κλεινομαστε στον εαυτο μας,πληγωνομαστε και συνηθως κατηγορουμε τον αλλο? Τωρα που εχουμε καταλαβει και αποδεχτει οτι εχουμε μεσα μας προγραμματισμους που μεχρι να γινουν συνειδητοι απλα τους επαναλαμβανουμε ζωντας συνεχως τα ιδια και τα ιδια, και εχουμε λιγο πολυ βρει ποιο ειναι αυτο το δικο μας μοτιβο μπορουμε να παμε στο επομενο βημα που θα φερει την θεραπεια και την επελευθερωση του! Κι αυτο ειναι το εξης: *Την επομενη φορα που θα μας συμβει το ιδιο-συμφωνα με το παραπανω παραδειγμα-να νιωσουμε απορριψη,θα παμε σε ενα ηρεμο χωρο,μονοι μας και θα επιτρεψουμε στον εαυτο μας να νιωσει ολο το συναισθημα! Χωρις κριτικη,χωρις βιασυνη,χωρις καμια προσπαθεια να μας παρηγορησουμε. Απλα θα το αφησουμε να υπαρχει,με αποδοχη.Ετσι θα δωσουμε την ευκαιρια στον εαυτο μας να το βιωσει και αυτο θα μας δωσει την ευκαιρια να το θεραπευσουμε. *Αφου λοιπον βιωνουμε το συναισθημα,τοτε μπορουμε πολυ απλα να ρωτησουμε τον εαυτο μας απο που ερχεται αυτο??? ποτε το ενιωσα πρωτη φορα? Και να αφησουμε την ιστορια να ξετυλιχτει μπροστα μας,μονη της. Και αυτο θα φερει στην επιφανεια την αρχικη εμπειρια που μας εδωσε το συγκεκριμενο αρνητικο μυνημα που απο κει και περα επαναλαμβανουμε στην ζωη μας συνεχως! Η αναγνωριση και μονο ειναι σχεδον ολοκληρη η θεραπεια!!! Απο αυτη τη στιγμη και μετα, καθε φορα που θα συναντατε ενα ερεθισμα που θα κινητοποιει αυτο το μοτιβο μεσα σας, η αντιδραση σας θα ειναι ολο και πιο ηρεμη,ολο και πιο ουδετερη μεχρι που αυτο το μοτιβο δεν θα σας επηρρεαζει πια. Καθε φορα που θα συμβαινει κι εσεις θα αναγνωριζετε τι ειναι, θα απελευθερωνεστε ολο και πιο πολυ!!! Καλη επιτυχια σας ευχομαι λοιπον! Ειτε με την βοηθεια ενος θεραπευτη (ειδικα αν εχετε βιωσει εντονα τραυματα) ειτε οχι ,ο δρομος προς την απελευθερωση του εαυτου και η ευκαιρια να ζησουμε μια ζωη χαρας,πληροτητας και ελευθεριας ειναι στο χερι μας! Ευχαριστω! Καλλιοπη Παπαχατζακη