Acerca de
Η ιστορία του EFT
Ο Felix Mann βοήθησε στη διάδοση του βελονισμού από την Ασία προς τα δυτικά. Ήταν ο συγγραφέας του πρώτου ολοκληρωμένου εγχειριδίου βελονισμού στην αγγλική γλώσσα, Acupuncture: The Ancient Chinese Art of Healing, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1962.
Είναι σκόπιμο να σταματήσουμε εδώ και να αναγνωρίσουμε ότι ένα εντελώς μοναδικό παράδειγμα ιατρικής θεραπείας που χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πίσω, συμπυκνώθηκε και χωρίς αμφιβολία μεταφράστηκε ατελώς από τα κινέζικα στα αγγλικά μέσω αυτού του βιβλίου. Κανένα βιβλίο από μόνο του δεν είναι επαρκής εκπαίδευση σε μια τόσο αρχαία, πρακτική θεραπευτική τέχνη. Ωστόσο, αυτό που μπορούν να προκαλέσουν τέτοιες ελλιπείς αποκαλύψεις σε έναν αληθινό επιστήμονα είναι μια αίσθηση περιέργειας. Υπάρχει τρόπος να λάβουμε αυτές τις πληροφορίες και να τις εφαρμόσουμε με νέους και χρήσιμους τρόπους;
Ένας τέτοιος επιστήμονας ήταν ο George Goodheart, Jr., χειροπράκτης. Δια βίου μαθητής, ήταν περίεργος για όλες τις μορφές θεραπείας. Έμαθε για τον βελονισμό στις αρχές της δεκαετίας του 1960, σύμφωνα με πληροφορίες από τη μελέτη της έρευνας του Mann για τους μεσημβρινούς του βελονισμού. Καθώς ψηλάφιζε το σώμα με τα δάχτυλά του για να βρει τα αίτια του πόνου, ήταν φυσικό βήμα να δοκιμάσει να χτυπήσει τα σημεία του μεσημβρινού με τα δάχτυλά του.
Η Goodheart διερεύνησε τη σύνδεση μεταξύ των μεσημβρινών που σχετίζονται με ορισμένα μέρη του σώματος και τις ασθένειες στο σώμα. Συνειδητοποίησε ότι η συναισθηματική κατάσταση του ασθενούς επηρέαζε την απόκριση και τη δύναμη των μυών. Το 1964 προχώρησε σε παλαιότερη έρευνα και ανέπτυξε μια μέθοδο μυϊκής δοκιμής που τώρα ονομάζεται Εφαρμοσμένη Κινησιολογία.
Στη συνέχεια, το 1966 έγραψε ένα εγχειρίδιο για την ενδυνάμωση των μυών που αποδείχτηκαν αδύναμοι ενώ κρατούσαν ορισμένα σημεία μεσημβρινού. (Phil Mollon, Ψυχαναλυτική Ενεργειακή Ψυχοθεραπεία, σελ.32)
Ο John Diamond, ένας ψυχίατρος, έγινε ένας από τους μαθητές του Goodheart το 1973. Άρχισε να χρησιμοποιεί μυϊκές δοκιμές (muscle testing) ως μέρος της πρακτικής του και διαπίστωσε ότι μπορούσε να εντοπίσει τα βασικά ψυχολογικά ζητήματα πιο γρήγορα. Xρησιμοποιούσε θετικές επιβεβαιώσεις ενώ διέγειρε ορισμένους μεσημβρινούς για να βοηθήσει τους ασθενείς του να έχουν συναισθηματική ανακούφιση. Περιέγραψε μέσω δοκιμών με πελάτες ποια συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση συνδέθηκε με κάθε μεσημβρινό βελονισμού.
Μέχρι το 1979, το μοντέλο του Diamond είχε επεκταθεί για να ενσωματώσει πτυχές της ψυχιατρικής, της ψυχοσωματικής ιατρικής, της κινησιολογίας, της προληπτικής ιατρικής… της μουσικής, της τέχνης και των ανθρωπιστικών επιστημών… παράλληλα με την τόνωση των μεσημβρινών acupoints… μια πραγματικά ολιστική προσέγγιση.
Ο Roger Callahan, ψυχολόγος, σπούδασε Εφαρμοσμένη Κινησιολογία με την ομάδα Goodheart, συμπεριλαμβανομένου του John Diamond. Ήταν πρωτοπόρος στις γνωσιακές και συμπεριφορικές θεραπείες και έκανε ψυχοθεραπεία για 30 χρόνια πριν από την «αχ-χα!» του στιγμή το 1979 με την πελάτισσά του Μαίρη:
Ο Κάλαχαν δούλευε για ενάμιση χρόνο με τη Μαίρη, μια ασθενή του που φοβόταν τόσο το νερό που δεν μπορούσε καν να μπει σε μια μπανιέρα χωρίς αυτό να προκαλέσει κρίση άγχους. Αν και είχε δοκιμάσει μαζί της κάθε τεχνική μείωσης του άγχους που είχε στη διάθεσή του (συμπεριλαμβανομένης της πρότασης, εικονικού φαρμάκου, κλινικής ύπνωσης, συμπεριφορικής θεραπείας, ορθολογικών συναισθημάτων, συστηματικής απευαισθητοποίησης, τεχνικές απόσπασης της προσοχής, προοδευτικής χαλάρωσης, πελατοκεντρικής θεραπείας και έκθεσης), η πρόοδος που είχε ήταν αργή και αποθαρρυντική. Η Μαίρη δεν μπορούσε καν να πλησιάσει την πισίνα στο χώρο του γραφείου του ή να αφήσει το νερό να έρθει σε επαφή με το σώμα της, χωρίς να υποφέρει.
Μια μέρα, ενώ δούλευαν πάνω σε αυτόν τον φόβο στο γραφείο του στο σπίτι του, η Μαίρη παραπονέθηκε για μια αίσθηση στο στομάχι της κάθε φορά που σκεφτόταν το νερό. Όπως συμβαίνει, υπάρχει ένα σημείο βελονισμού που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το μάτι το οποίο, σύμφωνα με τον παραδοσιακό βελονισμό, συνδέεται με τον μεσημβρινό του στομάχου.
Ο Δρ Κάλαχαν της ζήτησε να πατήσει σε αυτό το σημείο. Το έκανε αυτό με την υπόθεση ότι αυτό θα μπορούσε να εξισορροπήσει μια πιθανή διαταραχή στο «μεσημβρινό ενεργειακό της σύστημα» και έτσι να μειώσει τα στομαχικά της συμπτώματα. Δεν είχε ιδέα ότι θα είχε βαθιές επιπτώσεις στο μέλλον της πρακτικής του και στην ψυχολογία.
Η Μαίρη συμφώνησε να χτυπήσει ( tapping) κάτω από τα μάτια της… και όταν το έκανε συνέβη ένα εντελώς απροσδόκητο πράγμα. Αντί απλώς να νιώσει ανακούφιση από τα στομαχικά της συμπτώματα, φώναξε έκπληκτη ότι ο φόβος της για το νερό ξαφνικά εξαφανίστηκε! Ο Κάλαχαν δεν το πήρε πολύ σοβαρά στην αρχή γιατί του φαινόταν τόσο απίθανο, αλλά μετά την είδε να σηκώνεται και να τρέχει προς την πισίνα!
Σε αυτό το σημείο όντως ανησυχούσε κάπως επειδή ήξερε ότι η Μαίρη δεν ήξερε να κολυμπήσει, έτσι έτρεξε πίσω της για να βεβαιωθεί ότι δεν έπεσε στην πισίνα. Η Μαίρη του είπε ότι θυμόταν ότι δεν μπορούσε να κολυμπήσει (υγιή και φυσιολογική προσοχή), ωστόσο ένιωθε εκπληκτικά απαλλαγμένη από τον πανικό. Όταν περπάτησε κοντά στην άκρη στο βαθύ άκρο της πισίνας, μια περιοχή που δεν είχε καταφέρει να πλησιάσει ποτέ πριν, άρχισε να πιτσιλίζει νερό στο πρόσωπό της. Αποδείχτηκε, όσο περίεργο κι αν φαινόταν, η διαδικασία να χτυπάει κάτω από τα μάτια της ενώ μιλούσε για τον φόβο της για το νερό, είχε εξαλείψει τον φόβο της σε μόνιμη βάση.
Ο Κάλαχαν αποφάσισε να διερευνήσει τη δυνατότητα χρήσης στρατηγικού χτυπήματος σε ορισμένα σημεία του μεσημβρινού για τη θεραπεία και άλλων φοβιών. Ενώ δεν ανταποκρίθηκαν όλες οι φοβίες στη διαδικασία του χτυπήματος τόσο γρήγορα όσο της Μαίρης (αν και κάποιοι το έκαναν!), αυτή η εμπειρία σηματοδότησε μια σημαντική καμπή για μια νέα εποχή της ενεργειακής ψυχολογίας.
Οι τεχνικές Callahan έγιναν τελικά γνωστές ως Thought Field Therapy (TFT) και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως μέχρι και σήμερα. Με το TFT ο πελάτης σκέφτεται το πρόβλημα ενώ αγγίζει τα συγκεκριμένα σημεία και παρακολουθεί τη συναισθηματική ένταση χρησιμοποιώντας Υποκειμενικές Μονάδες Κινδύνου (SUDS).
Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησής του, ο Κάλαχαν διαπίστωσε ότι ορισμένοι ασθενείς είχαν αυτό που ονόμασε Ψυχολογική Αναστροφή (βασικά αντίσταση ή φόβο να ξεπεράσουν το πρόβλημα… είτε είχαν τις αισθήσεις τους είτε όχι).
Διαπίστωσε ότι οι επιβεβαιώσεις ή το χτύπημα στον μεσημβρινό του λεπτού εντέρου στο πλάι του χεριού (το σημείο μας Karate Chop) ενώ σκεφτόταν το ζήτημα λυνόταν.
Ανέπτυξε επίσης την τεχνική “αναπνοή της κλείδας” και εννεά διαδικασίες Gamut για ασυνήθιστες περιπτώσεις. (Mollon σελ.52) Ο Callahan διαπίστωσε ότι υπήρχαν ορισμένα μοτίβα σημείων που μπορούσαν να γίνουν τα “χτυπήματα” (tapping points) που λειτουργούσαν καλά για συγκεκριμένα προβλήματα. Δημοσίευσε αυτούς τους αλγόριθμους, έτσι ώστε να μην απαιτούνται πλέον σε όλες τις περιπτώσεις η μυϊκή δοκιμή ή άλλες προηγμένες μορφές διάγνωσης.
Αρκετοί από τους μαθητές του Κάλαχαν ερεύνησαν απλουστευμένες εκδοχές των διαδικασιών του, διερευνώντας κατά πόσον ήταν απαραίτητες οι μυϊκές δοκιμασίες και η εκδοχή του για τη «διάγνωση».
Η Patricia Carrington είναι μία από αυτές τις πρώιμες πρωτοπόρους του tapping. Μέχρι το 1987, η Carrington είχε αναπτύξει και χρησιμοποιούσε για τους ασθενείς της και σε εργαστήρια μια μέθοδο,τον «ενιαίο αλγόριθμο», την οποία ονόμασε Acutap. Αυτή η μέθοδος σκόπιμα δεν χρησιμοποίησε καμία διαγνωστική διαδικασία όπως τη μυϊκή εξέταση. Απλώς ζήτησε από τους ανθρώπους να πατήσουν σε όλα τα τελικά σημεία του βελονισμού κάθε φορά που έκαναν ένα γύρο χτυπήματος.
Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, η Carrington ήταν σε θέση να βοηθήσει τους πελάτες της με τρόπους που δεν ήταν ποτέ δυνατός πριν. Κατά τη διάρκεια των ετών από τότε, συνέχισε να είναι ηγέτης στον τομέα του meridian tapping, και η Μέθοδος Επιλογών της έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εισαγωγή θετικών επιλογών με επίκεντρο τον πελάτη στη διαδικασία tapping.
Ο Γκάρι Κρεγκ, ο οποίος ανέπτυξε τις Τεχνικές Συναισθηματικής Ελευθερίας (EFT), ήταν επίσης μαθητής του Κάλαχαν. Το 1995 κυκλοφόρησε τις δικές του τεχνικές χτυπήματος που περιελάμβαναν το χτύπημα όλων των μεσημβρινών με τη σειρά… χωρίς να ανησυχεί για τη σειρά. Πρόσθεσε τη φράση υπενθύμισης, που λέγεται σε κάθε σημείο εκκίνησης. Τόνισε επίσης ότι μπορεί να υπάρχουν πολλές πτυχές σε ένα ζήτημα και εισήγαγε επαναπλαισίωση, αμφισβήτηση και άλλες προσεγγίσεις επεξεργασίας ιστορίας που θα ήταν γνωστές σε οποιονδήποτε έχει σπουδάσει Νευρωνικό Γλωσσικό Προγραμματισμό (NLP). Ενθάρρυνε επίσης τους ανθρώπους να επιτρέψουν στις λέξεις να ρέουν καθώς χτυπούσαν αντί να κολλήσουν να το κάνουν με τον ένα «σωστό» τρόπο.
Ο Κρεγκ επισημαίνει ότι ήταν μηχανικός εκπαιδευμένος στο Στάνφορντ, όχι επαγγελματίας ψυχικής υγείας ή ιατρικής. Ενάντια στην ισχυρή άποψη πολλών παραδοσιακών, ο Craig θεώρησε ότι το χτύπημα θα μπορούσε να γίνει ένα «καθολικό θεραπευτικό βοήθημα» και ήθελε να μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες με όλους… ώστε οι άνθρωποι να το δοκιμάσουν και να δουν μόνοι τους εάν το χτύπημα ανακουφίζει από τους συναισθηματικούς και σωματικούς πόνους. Κάνοντας τη διαδικασία πατήματος απλούστερη, παρέχοντας ένα δωρεάν εγχειρίδιο σε όλους όσους το ήθελαν, δημοσιεύοντας ένα δωρεάν ενημερωτικό δελτίο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με μελέτες περιπτώσεων και προσφέροντας προς πώληση μια ολοκληρωμένη βιβλιοθήκη εκπαιδευτικών βίντεο EFT, ο Craig ήταν πρωτοπόρος στη διάδοση της λέξης σχετικά με την πρόσβαση στο ευρύ κοινό. (Ο Gary Craig αποσύρθηκε το 2010 και κυκλοφόρησε το EFT στο δημόσιο τομέα.)