Eίναι ο δρόμος της αυτογνωσίας εύκολος;

Μμ...καλη ερωτηση! Αν επρεπε να δωσω μια απαντηση σε αυτο θα ελεγα οτι ειναι δυσκολος. Αλλα ειναι τιποτα ευκολο η δυσκολο πραγματικα? Δεν εξαρταται απο την αντιληψη και τις ικανοτητες που διαθετουμε την εκαστοτε περιοδο της ζωης μας? Οταν ημασταν παιδια,στην 1η δημοτικου ας πουμε, ηταν δυσκολο να γραψουμε ολη την αλαφαβητα.Τωρα ειναι? Καπως ετσι ειναι και με το πνευματικο μονοπατι. Απο το μπουσουλημα,στο νηπιαγωγειο,μετα στο δημοτικο κλπ,προχωρωντας ενα ενα στα σκαλοπατια της αναληψης,κι αυτο παιρνει πολλες ζωες!!! Οποτε οχι μονο δεν μπορουμε τελικα να χαρακτηρισουμε το πνευματικο μονοπατι ευκολο η δυσκολο αλλα ουτε και να προσδιορισουμε που βρισκομαστε πανω σε αυτο.Σε ποιο σταδιο. Και δεν χρειαζεται αλλωστε! Κανεις δεν ειναι εκει να μετραει προοδους και αποτελεσματα!!! Απλα προχωραμε! Μερικοι χρησιμοποιουμε συγκεκριμενα εργαλεια οπως τον διαλογισμο,την θεραπεια κλπ.και αλλοι απλα ζουνε και μαθαινουν. Τι μαθαινουν? Την αγαπη! Την κατανοηση,την αποδοχη,την συμπονοια! Οσα εργαλεια και να διαθετει κανεις η οχι,αυτα χρειαζεται να μαθει μεσα απο την εμπειρια και την ιδια την ζωη. Και οποιον δρομο κι αν διαλεξει να βαδισει. Θα ελεγα οτι το πνευματικο μονοπατι,το μονοπατι της αυτογνωσιας ειναι επιπονο. Και ειναι επιπονο γιατι εμεις εχουμε προσκολληση σε ολα οσα νομιζουμε οτι ειμαστε κι οτι χρειαζομαστε. Εχουμε προσκολληση στις επιθυμιες μας και φοβομαστε. Ο φοβος καθοριζει την ζωη μας. Και ναι ειναι επιπονο να "αφηνεις" τις επιθυμιες σου,να αφηνεις ολα αυτα που θεωρεις οτι εισαι εσυ,την ταυτοτητα σου. Ειναι επιπονο να φερνεις μπροστα σου τον εαυτο σου "ολογυμνο" και να κοιτας τα "ασχημα" κομματια του εαυτου σου και να τα αγκαλιαζεις.Ειναι επιπονο να φερνεις μπροστα σου με διαυγη ειλικρινεια το εγω σου και να παραδεχεσαι την αδυναμη κι εγωιστικη σου φυση και να την αποδεχεσαι! Μα καθε φορα που αυτο συμβαινει, Θεε μου ποση δυναμη παιρνεις! Ποση αγαπη! Απο σενα για εσενα! Γιατι οταν κανεις ξεκινα να βαδιζει το μονοπατι της αυτογνωσιας επιθυμει να αλλαξει τον εαυτο του! Με την προθεση να τον κανει καλυτερο! Αυτο σημαινει αυτοματα οτι απορριπτει ενα αλλο κομματι του.

Αυτο που δεν ειναι το καλύτερο!

Στην πορεια ομως,ερχεται αντιμετωπος με αυτο ακριβως το κομματι που απορριπτει! Και ναι ειναι επιπονο. Οταν ομως κανεις εχει το θαρρος,το κουραγιο να κοιταξει καταματα τους φοβους του,τις αδυναμιες του,τις επιθυμιες του,τον εγωισμο του χωρις κριτικη τοτε αυτο και μονο αυτο φερνει την μεταμορφωση. Μετεπειτα, η αποδοχη ολων αυτων φερνει την αγαπη!Την θεραπεια! Και δεν χρειαζεται να αλλαξεις τιποτα,μονο να αναγνωρισεις και να αποδεχτεις τον εαυτο σου οπως ακριβως εισαι! Και αυτο ειναι μαγικο! Ειναι ο ανθρωπος που βαδιζει το μονοπατι της αυτογνωσιας τελειος? Οχι!!! και ναι απο την αποψη οτι ολα ειναι τελεια ετσι ακριβως οπως ειναι! Γιατι για να χαρακτηρισεις κατι η καποιον πρεπει να τον κρινεις. Αλλα "ρεαλιστικα" μιλωντας θα ελεγα οχι, δεν ειναι τελειος ο ανθρωπος που βαδιζει στο πνευματικο μονοπατι ουτε και η ζωη του ειναι τελεια. Αυτο που ισως κανει την διαφορα ειναι οτι αυτος ο ανθρωπος εχει επιγνωση και αρκετη αγαπη (συνηθως) για να αναγνωριζει τα "λαθη" του, να παιρνει την ευθυνη για ολα οσα συμβαινουν γυρω του και μέσα του, να αναγνωριζει τη ευλογια μεσα σε ολα οσο δυσκολα και να ειναι, να βλεπει την ανωτερη οπτικη γωνια των εμπειριων και των καταστασεων,να μαθαινει απο τα λαθη του. Κι έτσι ερχεται καποια στιγμη που βρισκεις ενα σημειο μεσα σου οπου βιωνεις ηρεμια και αγαπη ανεξαρτητα απο τις εξωτερικες καταστασεις. Οπου αντλεις δυναμη απο αυτο το εσωτερικο σημειο και την συνδεση σου με το Πνευμα και αυτο σε βοηθα να προχωρας. Γιατι οι προκλησεις δεν σταματουν ποτε. Αυτο που αλλαζει ειναι ο τροπος που τις βιωνεις και τις αντιμετωπιζεις. Και θα μου πειτε αξιζει να βαδιζει κανεις στο μονοπατι της αυτογνωσιας? Αυτο θα το ανακαλυψει ο καθενας μονος του! Ευχαριστω! Καλλιοπη Παπαχατζακη